Uit de maandelijkse blog van Fons Leroy
Het arbeidsrecht is een oud instituut dat de dans van de modernisering is ontsprongen. In deze vijfde post-corona-column ga ik na wat een activerend arbeidsrecht kan inhouden
fonsleroy.be/blog/blogs-202…
5 pic.twitter.com/BncBCLoDnC
16/04/2020 17:35

Op een rijtje vrijelijk geïnterpreteerd , de stellingen en voorstellen van Fons en een korte reactie . Om de dialoog op gang te trekken . Op 20 april schreven we een reactie op een eerst punt , Nu volgt het tweede

2 De loopbaanrekening

Een sleutel tot het activerend arbeidsrecht is volgens Fons Leroy de loopbaanrekening . De individuele arbeidsovereenkomst zou niet enkel over lonen en arbeidsvoorwaarden moeten gaan maar ook over opleiding, werkbaarheid, loopbaanbeleid, balans werk-prive, competentie … . Maar terecht stelt hij dat dit onmogelijk is in het kader van een individueel contract , daarom het idee van een loopbaanovereenkomst tussen het individu en de publieke regisseur van de arbeidsmarkt . Die overeenkomst heeft als sluitstuk de loopbaanrekening door verschillende bronnen gefinancierd

Reactie : De loopbaan gaat uiteraard over meer dan lonen en arbeidsvoorwaarden . Zelfs al kan men zich principieel afvragen of contractuele afspraken tussen aanbieders en vragers van arbeid per definitie verder moet reiken dan de prijs en de uitoefeningsvoorwaarden . Dat mag en dat is zeker aanbevelingswaardig , maar het omzetten in een verplichting vergroot de kloof tussen categoriën aanbieders en ondernemingen . En botst op het tijdelijk karakter van de contractuele relatie .
Daarom wellicht de suggestie van een soort basis-contract tussen burger en overheid dat de ganse loopbaan overspant. Gevoelsmatig toch een wat huiveringwekkende gedachte ,die levenslange vaste relatie , zeker als die dan zou moeten worden aangegaan met de bevoegde unieke publieke regisseur van de arbeidsmarkt . In onze constitutionele context normaal een regionale regisseur .
Maar het idee van een loopbaanrekening die verschillende aspecten integreert zoals opleiding , competentie-beheer, balans werk-prive, enz…moet daarom niet worden afgevoerd . Waarom de piste van een bijkomende tak in de sociale zekerheid , zoals minister De Block suggereerde, niet verder onderzoeken ? Samen met volwassen formules van tijdssparen en activeringsbijdragen . Remember de lange discussies voordat het compromis in 3 D (met verwijzing naar de 3 dames die van overheidswege de bemiddeling stuurden ) over de opzeg van arbeiders en bedienden in 2013 tot stand kwam . En de vele verwijzingen naar het Oostenrijks model . We pogen nu trouwens nog steeds het stuk over de inzetbaarheid van het 3 D compromis te concretiseren, terwijl iedereen aanvoelt dat inzetbaarheid pas bespreken in het kader van een opzeg , geen goede vertrekbasis is . Misschien is de tijd gekomen om dit in de post-corona periode te herbekijken . En waarom opnieuw geen inspiratie over de grenzen gaan halen . Het hoeft niet noodzakelijk over de noordergrens te zijn .

wordt vervolgd