Sinds juni dit jaar ben ik ingelijfd in het leger van de pensioenontvangers . Bij de 1,9 mio personen die in 2013 al pensioen ontvingen . Let wel , ik stort nog wat bijdragen , maar voor het eerst zijn die kleiner dan de pensioenontvangsten . Tot vandaag heb ik dat maandelijks wettelijk pensioen op 3 verschillende wijzen ontvangen . De eerste keer trok ik met het bericht van de postbode – ik ben langs geweest maar heb U niet thuis bevonden – naar het lokaal postkantoor . Daar kreeg ik een af te tekenen postassignatie , enkele muntstukken en een plastic kaart , waarmee ik in een belendende ruimte het maandbedrag in briefjes uit de automaat kon krijgen . De maand daarop was ik thuis en belden twee vriendelijke postbeambten aan . Man en vrouw in zomertenue met de bestelwagen voor de deur
. Ze vroegen de identiteitskaart en lieten me op hun electronisch toestel ondertekenen voor een geheel van briefjes en munststukken die in een plastic doorzichtig zakje vooraf waren ingepakt . Natuurlijk werd het geld eerst op een tafeltje geteld . Hoeveel mensen ze op deze wijze per dag zouden bedienen , vroeg ik . Een stuk of acht was het antwoord .

De derde keer trok ik opnieuw naar het postkantoor , mijn afspraak met het bpost-duo had ik gemist . Een vriendelijke beambte legde me uit dat ik het geld ook op een rekening kon laten storten . Bvb op een rekening bij bpost . Maar gezien ik enkel geinteresseerd was in een storting op mijn rekening bij een andere bank , zou me dat ietsje meer dan 4 euro kosten . Per maand bevestigde hij op mijn vraag . Ik liet het toch maar doen en enkele dagen later ontving ik het bedrag min de bpost-kost .

Als ik nu de drie formules van betaling rangschik volgens de kost voor de post, dan lijkt me het overschrijven – een kwartierje werk voor de beambte – de goedkoopste . En ontegensprekelijk het aan huis brengen , na vooraf de cash per persoon te hebben behandeld , met de transportkosten en de begeleiding door 2 personen , minstens 10 keer zo duur . Voor de pensioenontvanger is thuis wat cash ontvangen , zonder naar de automaat te moeten lopen , op het eerste zicht wel de meest comfortabele . Waarom die duurste en comfortabele formule dan nog promoten met een negatieve incentive door kosten aan te rekenen wanneer het bedrag wordt doorgestort op een niet bpost rekening ? Tenzij dit het beslissend argument zou zijn om een rekening bij bpost te openen . Dan is het een techniek die minstens de wenkbrauwen doet fronsen . Daarmee zit bpost ongeveer op niveau van sommige vakbonden , die voor de uitbetaling van bijkomende voordelen aan niet gesyndikeerde personen administratiekosten aanrekenen .Het is een niveau dat ik sinds lang niet als eigentijds beschouw ;

Paul Soete